Just because you can’t see the pain, doesn’t mean it doesn’t exist.
ลองคิดว่า ถ้าทุกคนปฏิบัติต่อผู้ป่วย Physical เหมือน ผู้ป่วย Mental จะเป็นอย่างไร … คนถูกมีดบาดลึก แผลเหวอะ เลือดไหลไม่หยุด อยู่ตรงหน้าคุณ บอกคุณว่า โอ้ยยย เจ็บบบ ช่วยด้วยยยย แต่คุณยืนมองหน้าเค้าแล้วบอกว่า อดทนหน่อยสิ มีคนอื่นอีกมากมายเจ็บปวดกว่านี้เยอะ ให้มองโลกในแง่ดีเข้าไว้สิ ความเจ็บปวดอันนี้เธอคิดขึ้นมาเอง เธอสร้างขึ้นมาเองทั้งนั้น นั่งสมาธิก่อนมั้ย ลองดู เผื่อเลือดจะหยุดไหล
ทุกวันนี้คนป่วย Mental ส่วนใหญ่ถูกปฏิบัติอย่างขาดความเข้าใจ เหตุเพียงเพราะว่า ความเจ็บป่วยนั้นมันเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ มองไม่เห็น มันไม่ได้มีแผลมีดบาด แผลหกล้ม แผลถูกปืนยิง ก็เลยถูกตีตราว่า คุณไม่ได้เจ็บป่วยนิหว่า
เราพยายามอธิบายให้คนเข้าใจว่าความป่วยทาง mental มัน exist จริงๆนะ ไม่ใช่เรื่องแต่ง ไม่ได้คิดไปเอง เราอยากให้เข้าใจจริงๆว่ามันเหมือนพวกอาการปวดหัว ตัวร้อน นั่นแหละ เพียงแต่แค่มันไม่ได้แสดงออกมาเป็น ตัวเลขอุณหภูมิ ไม่ได้อ้วกออกมา ไม่ได้ X-Ray แล้วเจอก้อนเนื้อมะเร็ง แต่มันออกมาเป็นรูปแบบของ ชุดอารมณ์/ความคิด ที่มัน Out of control จริงๆ
ขณะเดียวกัน ทางด้านผู้ป่วย Mental ถ้าเราต้องการให้คน treat ว่าเรานี่คือความป่วยธรรมดาอย่างหนึ่ง เหมือนคนปวดหัว เป็นหวัด เป็นมะเร็งแล้วล่ะก็ เราก็ต้องยอมรับและพยายามด้วยตัวเองส่วนหนึ่ง ไม่ใช่จะบอกแต่ว่า ก็เราเป็นซึมเศร้าอะ เราไม่อยากทำ ก็เราเป็นไบโพลาร์เราโกรธ โมโห อาละวาดได้ แต่สิ่งที่ฝั่งผู้ป่วยต้องทำด้วยก็คือ พยายามรักษาความป่วยด้วยตัวเอง ไปหาหมอ กินยาตามอาการแล้วก็พยายามสู้กับความเจ็บป่วยนั่น
การ์ตูนที่เราเอามาแชร์วันนี้ ว่าด้วยเรื่องขำๆ เปรียบเทียบว่า การปฏิบัติต่อผู้ป่วย Physical และ Mental ในสถานการณ์เดียวๆกัน จะมี reaction แตกต่างกันอย่างไร